Engelengeduld

Vroeger (pffffff) bezat ik het..... Op menig beoordeling stond: Martine heeft veel geduld met de bewoners. Ik moet bekennen dat dat tegenwoordig wel eens anders is. Soms moeten ze gewoon niet zo zeuren! Ja, ik heb dit weekend gewerkt, dan moet je wel eens iets kwijt.

Gisterenochtend kreeg ik al om m'n oren dat het toch niet normaal was, dat als je al 6 jaar inpandig bent, om 8.30 uur nog geen kopje thee hebt gekregen?!?! (Nee, dat kan éééééécht niet!!) "De anderen hebben het vast al wel gehad!" Netjes blijven Martien, en GEDULDig uitleggen dat niet alles altijd stipt op dezelfde tijd kan. Daarna volgden nog zeveringen over gekreukelde tafelkleden (dat zijn we niet gewend van VROEGER). Kunnen wij het helpen dat de wasserij ze niet meeneemt? Verder moesten we vooral het toetje niet aan die mevrouw vergeten te geven (de persoon in kwestie had nog een mond vol rundvlees). NEE, natuurlijk niet! Grrrrrrr.........! En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Maar dat doe ik niet, ik zal jullie niet te veel vervelen. Anyway, waar het om gaat is dat, hoe leuk ik m'n werk ook vind, mijn engelengeduld wel eens vleugeltjes krijgt!

P.S. Om privacyredenen is de kleur van de rollatorrrrrrrrr veranderd.