Bollen!

Als ik Oprah Winfrey was, maar dat ben ik niet, dan zou de bolchrysant één van mijn "favorite things" zijn, die ik door naar uitziende 'elven' met puntige oortjes en groene hoedjes aan een uitzinnig gillend publiek zou uitdelen. "Jullie krijgen er allemaal één!" Yééééééééééh!

Pats! Ik heb er dus vandaag gewoon een stuk of drie gekocht waarvan er nu twee in de tuin staan, 1 voor en, je raad het misschien al, 1 achter. De derde heb ik volgens een oeroude traditie weggegeven.

Hoewel ik er gek op ben ( ik aai altijd over de bloemetjes-in-wording, weet je meteen of ie goed is) vind ik het eigenlijk nog maar niks dat ze er al weer zijn. Voor mij staat de komst van de bolchrysant namelijk gelijk aan de komst van de herfst en daar wil ik nog helemaal niet aan. (Ik zag by the way tot mijn afgrijzen dat er ook al kruidnootjes etc. te koop zijn).
Aan de andere kant geniet ik er van, vroeger kocht ik ze altijd met mijn moeder (daar heb ik dat aaien van). "Tinusje, ze zijn er weer!" en daar gingen we...

Maar goed, ik heb een paarse en een witte. Helaas geen oranje (nog zo'n favorite) want daar kon ik nog geen mooi exemplaar van vinden. En ik geef mezelf maar over aan het feit dat ze ieder jaar eerder komen en aai ze iedere dag, dan blijven ze het mooist, en geniet ervan zolang ze er zijn. Daarna schiet ik in mijn eindejaarsdepressie tot de lente weer begint :-)

Toedels!