De pompoen van Laura

Vorige week heb ik een drietal grote pompoenen gekocht. Ja, ja, het was weer tijd voor de jaarlijkse uitholling. Het leek Laura ook wel leuk om een keer te doen. Doch, het aanzicht van het inwendige van mijn pompoen deed haar besluiten dat het ook voldeed als ze er gewoon een gezichtje op tékende.

Zo gezegd, zo gedaan. Het was eigenlijk de bedoeling om haar exemplaar ook in de tuin te zetten, maar ze wilde hem liever bij opa en oma Pluis op het kerkhof zetten. Ook prima. Maar dan moesten ze natuurlijk wel weten wie de pompoen gegeven had. Daar had Lau ook de oplossing voor: de namen erop schrijven.

Dat heeft ze gedaan. Niet op een leeg plekje, nee, dwars over het gezicht. Ach, het is wel duidelijk... Trouwens de eerste pompoen die ik zie die voorzien is van oren.

Omdat die van mij uitgehold en wel een beetje verlicht staat te zijn in de donkere uren, heb ik er dus nog 1 over. Ik denk dat ik het er toch eens op ga wagen....(zie 3 blogjes terug).

Het eventuele resultaat zal ik jullie niet onthouden.

Toedels!