Live while I'm alive, sleep when I'm ....

In het kader van: "slapen kan altijd nog", heb ik het weekend doorgebracht.

Het begon op vrijdag, toen kwamen Wilfred en Renée hun vakantie even evalueren. Zijn naar Egypte geweest en hadden weer genoeg te vertellen. Toen ze naar huis gingen was het 02.00 uur.

Zaterdagochtend moest ik om 07.15 uur weer beginnen, dus dat was een kort naggie. Op "de zaak" was het ook weer tijd voor het jaarlijks terugkerende evenement: Sinterklaasje- kom- maar- binnen- met- je- knecht. Nou, S. kwam binnen...... en nam meteen 40 knechten mee.... Gevolg: het hele huis op stelten! Dank u Sinterklaasje...
Eenmaal thuis nog even boodschappen doen en iets voor in de schoenen kopen. Loop ik daar ook recht in de fuik van de heer S. Hmmm, ik werd er niet echt vrolijk van!
Des avonds zaten we eigenlijk zo lekker bij de open haard dat het 01.30 uur was eer dat ik in bed lag.

Zondagmorgen wederom om 07.15 uur beginnen! Moet kunnen, niet te moeilijk doen hoor! Na het werk nog even langs Marga voor een bakkie en naar huis.
"En toen stortte ze in" hoor ik jullie denken......FOUT! Daar had ik niet eens tijd voor want ik ben zondagavond nog naar Night Of The Proms geweest.

Nou, ik kan zeggen, dat was toch wel een soort van feestje... De eerlijkheid gebied me om te zeggen dat ik voor de pauze zoiets had van : Leuk, maar zou ik dit nog een keer doen? Maar na de pauze ben ik helemaal om gegaan. Figuurlijk welteverstaan. Toen John Miles "Born To Run" zong van The Boss kreeg ik kippevel. Ik vind dat zowiezo een geweldig nummer maar gisteren helemaal! Kwist niet dat-ie zo goed was. De "klassieke"stukken van het orkest waren na de pauze écht mooi en Tears For Fears zong het prachtige "Woman In Chains".

Verder kregen we nog een mini-concert van UB40. Helemaal leuk! Hoewel het volgens mij een jaar of 17 geleden is dat die nummers hot waren, verbaasde ik mezelf nog het meest door het allemaal gewoon letterlijk mee te zingen.
Er was natuurlijk nog veel meer, maar daarover misschien later meer. Het kwam er op neer dat ik om middernacht pas weer thuis was. Nog ff met elkaar zitten praten en naar bed...

... en om 07.00 uur ging de wekker weer! Ach, ik voel me gewoon lekker 34 (nee, das nog niet oud) en gedraag me als 33 :-)

Slapen kan altijd nog......

Mag ik even jullie aandacht?!

Als iemand die ik ken iets knaps, leuks, grappigs of bijzonders doet, wil ik daar graag een stukje aan wijden en het even onder de aandacht brengen.

Laat ik nu iemand kennen die dat gedaan heeft...

Ik heb het over Ard. Ard is getrouwd met de zus van mijn schoonzus (niet te ingewikkeld toch?). En Ard heeft een boek geschreven. Een boek schrijven op zich vind ik al knap (plot bedenken, er aan beginnen en dan ook nog afmaken) maar als dat door een bekende gedaan wordt, is het nog net effe leuker!

Eergisteren kreeg ik een mailtje dat de eerste exemplaren medio december gedrukt worden. Ik ga het in ieder geval bestellen en laten signeren (ach, ik ken de schrijver :-) )

Het belooft een spannend boek te zijn. Als je benieuwd danwel nieuwsgierig bent geworden, kijk dan eens op de site van Free Musketeers. Daar is het te vinden en te bestellen.

Enneh...Ard, echt onwijs knap van je! Ik ben er benieuwd naar en wil het graag lezen!

Toedels!