2006 / 2007

Geluk, plezier, vergissingen, hoop, teleurstelling, liefde, lachen, gieren, brullen, verdriet, boosheid, optimisme, hoogtepunten, dipjes, engeltje, duiveltje......

Het was er weer allemaal in 2006.

Vol goede moed op naar 2007!

Fijne jaarwisseling allemaal en pas op met vuurwerk!

XXX

The tree has left the building...

Pfffffffffff................!

Zo, de kerst is weer voorbij, dat hebben we weer gehad.

Eerste kerstdag zijn we naar Utrecht gegaan. Nadat we een tussenstop hadden bij Danny en Anja, alwaar Laura voor haar verjaardag nog een aanvulling kreeg op haar littlest pet shop- verzameling, zijn we met z'n allen naar Jos zijn ouders getogen. Opa en oma hadden voor flink wat pakjes onder de boom gezorgd dus de kinderen hebben er weer aardig wat speelgoed bij. Lekkere dingetjes gegeten en later ging de steengrill aan met nog meer lekker eten.

Omdat ik nachtdienst had, kon ik het er des nachts meteen weer aflopen.

Tweede kerstdag begon (nou ja, begon, ging verder) met het beantwoorden van een mailtje uit Curacao en het voederen van de katten van de buren. Daarna nog even tegen Jos aangekropen ( ;-) ) en nog een paar uurtjes geslapen. We waren helemaal klaar voor de aftrap van kerstdag 2.
Deze hebben we doorgebracht aan de keukentafel van Wilfred en Reneé. We zouden het allemaal niet te gek/ veel maken, we hadden tenslotte al een kerstdag achter de rug. Tja.........
Het begon met drank en uiteindelijk hebben we slechts een gang of 8 gehad. Ik kan wel zeggen, een zeer relaxte middag en avond! De foto's spreken voor zich...

En nu heb ik net de kerstboom het huis uit gezet. Wel weer jammer, maar hij werd een karikatuur van zichzelf, ging helemaal hangen. Maar niet uitvallen he! Meteen maar de hele kerstreut weggedaan, anders blijf ik met die dozen slepen.

Wat een ruimte weer, voel me toch een beetje leeg......

Ode aan de kerstboom...

Dag boom, met je mooie groene takken. Met je geur, je lichtjes en versieringen...
Ieder jaar ben ik blij als ik je binnen mag halen.

Waarschijnlijk heb je er zelf nooit voor gekozen om bij mij in de kamer te staan en was je liever in het bos gebleven. Maar omdat je toch al gekapt was en ik je mooi vond heb ik je meegenomen.
Je hebt mij/ons 3 weken plezier bezorgd door er simpelweg te staan.

Ik had best nog langer van je willen genieten, maar je leek een beetje kamer-moe. Dus heb ik je ontdaan van alle toestanden en je in oorspronkelijke vorm weer in de tuin gezet. Misschien trek je weer een beetje bij en kan ik toch nog even naar je kijken.

Dag boom, bedankt!

Kerstverhaaltje

Kerstavond, 5 jaar geleden

Ik heb avonddienst. Rond 17.00 uur loop ik naar de aanleunwoningen. Ik ben op weg naar een echtpaar. Hij doet open.
Ik kom binnen in het huisje dat ból staat van de kerstversiering en de rommeltjes. Zij zit in haar stoel voor het raam. In de andere hoek staat een mini-kunst-kerstboompje met lichtjes in allerlei kleuren, past echt bij hen. "Hallo Martine", zegt ze. Ik trek m'n jas even uit en leg hem op de bank waar eigenlijk geen plaats meer is.

Ze zijn een beetje gespannen. Ik geef haar de insuline die ze nodig heeft. Een behoorlijk aantal eenheden want ze heeft zwaar suiker. Dat is ook de reden van de spanning die er hangt. Even praten.

Ze vertelt dat ze straks nog naar het ziekenhuis gaat om naar haar voet te laten kijken, deze heeft namelijk aardig te lijden onder haar suiker. Het kon nog net, deze kerstavond, dus die kans neemt ze maar. Ze heeft er last van.

Dan breekt hij. Hij houdt van haar en vraagt zich huilend af wat hij zonder haar moet beginnen, ziet het allemaal even niet meer zitten. Zij, verrast door deze uitbarsting, probeert hem te sussen met de woorden dat het best mee zal vallen en dat ze straks gewoon weer thuis is.

Maar dat is niet zo...

Later op de avond horen mijn collega en ik dat ze opgenomen is omdat ze de voet diezelfde avond nog gaan behandelen. Als ik het me goed herinner logeert hij een nacht bij ons in het huis.
Daarna gaat hij naar zijn familie.

Kerst gaat voorbij en tegen de tijd dat zij naar huis komt is hij ziek geworden en ligt in het ziekenhuis. Het gaat snel heel slecht en hij overlijdt. Zij komt tijdelijk bij ons in het huis...

Zij, die naderhand nog meer ellende te verwerken kreeg, leeft nog steeds en woont inmiddels al een aantal jaren bij ons in het huis. Ze heeft er geen idee van dat ik rond deze tijd altijd aan haar en haar man moet denken. Dat ze die kerstavond, met dat boompje met die lichtjes, voor het laatst écht samen waren......

Goede voornemens

Ik had er een paar.......... en ik heb er weer een paar. Een paar van vorig jaar kan ik zó doorschuiven naar komend jaar, daar is namelijk weinig van terecht gekomen...

Maar omdat ik toch hoop blijf houden dat het goed gaat komen neem ik ze dit jaar gewoon weer mee. Net vakantiedagen, alleen dan anders.

Eén, of eigenlijk drie van die voornemens zijn Live, Love, Laugh. Dit bord staat al een paar weken als een soort Mantra boven de open haard. Ik kijk er dus iedere dag naar en probeer het na te streven.

Het klinkt best leuk, en het staat er ook zo makkelijk, maar er zijn soms best van die dagen dat het me effe net niet lukt. Dan voel ik me wel eens alleen (terwijl ik dat niet ben) en verdrietig etc. Maar er komt (gelukkig) altijd weer een moment dat ik denk: Kop omhoog en doorgaan! En dan is het leed weer even geleden zeg maar.

Omdat het niet mijn bedoeling is dat ik iedereen zo net voor de kerst nog even een depressie aanpraat, kan ik melden dat er juist ook heel veel momenten zijn dat het allemaal wél lukt en de mantra zegeviert. En das maar goed ook!

Omdat ik het toch niet helemaal kan laten heb ik morgen nog een ietwat treurig kerstverhaal(tje) voor jullie...

Ik wens jullie allemaal een leuke kerst!

Recensie

Ik heb het uit.... en ik vind het geweldig!! Echt een aanrader!

Toen het boek in de bus viel ben ik er meteen aan begonnen. In het begin moest ik even wennen, ik hoorde Ard zeg maar voorlezen. Maar al snel begon het verhaal zich voor mijn ogen af te spelen.

Lekkere korte hoofdstukken, van verleden naar heden en weer terug. Leest heel vlot.

Hoewel ik het verhaal al een ietsiepietsie gehoord had, was het niet voorspelbaar. Tot het einde toe spannend.
Wat ook heel leuk is, is dat er herkenbare plaatsen hier in de omgeving in voorkomen.

Ik ga geen samenvatting geven van het verhaal want het is veel leuker om het zelf te lezen!
Dusssssssssssssssss........................... kijk even een paar blogjes terug om te kijken hoe je aan dit boek kan komen.

Ard, ik heb jouw boek met heel veel plezier gelezen. Echt knap dat je dat zo allemaal kunt verzinnen en dan ook nog beeldend kan verwoorden. Mocht het een bestseller worden dan heb ik tenminste een eerste druk! Goed gedaan, man!

Het Geluk, Ard Swarts

Up 2 deet

Hoogste tijd om weer eens even bij te praten over de afgelopen tijd. Wat was er allemaal...

Allereerst was daar Sinterklaas. Dit is zowel thuis als op het werk gevierd. Dit jaar zijn we naar Jos zijn werkplek gegaan om eens te kijken of die goeie oude man nog iets meegenomen had. Nou, gelukkig maar, dat was inderdaad het geval. Ik was aangenaam verrast want er blijkt wél een leuke sinterklaas-liedjes-cd te bestaan. Er was namelijk een Pietenband die zeer originele liedjes speelde. Na teksten op zeg maar Top-40 nummers riedelden ze daarna door met o.a. Mustang Sally en nog meer leuks. Ja, wij moesten toch ook een beetje de ochtend doorkomen.

Hoewel het feest natuurlijk niet voor Grote Mensen is, heb ik zelf ook nog een beetje de (hulp) sinterklaas uitgehangen.

Max heeft buiten weer voor binnen geruild. Was hij eerst alleen maar buiten, behalve om te eten, nu zit, ligt, hangt en slaapt-ie weer hele dagen op de vensterbank. Naast dat er weer hele plukken haar liggen zit hij ook regelmatig met zijn neus tegen het raam naar buiten te staren. Het bewijs kan ik dus fijn dagelijks van de ramen afvegen.

Verder ben ik met Daan naar het ziekenhuis geweest voor een typisch jongensprobleempje. Na een onderzoek en een echo blijkt het allemaal nog wel mee te vallen en hoeft er niet direct iets te gebeuren.

Onvermijdelijk na 5 december is het inhalen der kerstboom. Die staat ondertussen weer een beetje verlicht te zijn. Dit jaar eens op een andere manier. Ik ben nogal van rood en zilver in de boom. Deze keer hangt er eigenlijk van alles in. Zeer bling-bling kan ik wel zeggen. Ook wel eens leuk maar....

Toen viel het boek van Ard in de bus waar ik meteen in ben begonnen. Ik moet zeggen, het leest lekker en ik heb 'm bijna uit (binnenkort een recensie :-)

Frans/Snarf was jarig en dat hebben we gevierd. Het was weer lachen, gieren ende brullen. Niets op ook........
De volgende avond nog 'even' aan 1 van de gezelligste keukentafels in de umgebung gezeten. Best een bijzondere tafel ook. Kan namelijk roepen: "Zit je dan?"

Zo, dat was het wel weer zo'n beetje, jullie zijn weer bij!

Toedels!